سفید کردن دندان

اگرچه مدت زمان سفید کردن دندان های سفید شده در افراد مختلف متفاوت است، اما به این بستگی دارد که از کدام روش سفید کردن استفاده شود.

مطالعات نشان داده اند که دستیابی به سفیدی طولانی مدت با روش بلیچینگ که فقط در کلینیک انجام می شود بسیار دشوار است. در اکثر موارد اگر روش بلیچینگ انجام شده در کلینیک به تنهایی انجام می شد. دندان ها در مدت زمان کوتاهی مانند 1 سال به رنگ قبل از سفید شدن خود باز می گردند.

برای سفید کردن طولانی مدت (3-6 سال) باید بلیچینگ خانگی انجام شود. اگر بلیچینگ خانگی و بلیچینگ در کلینیک با هم ترکیب شوند، میزان سفید شدن دندان ها افزایش می یابد، اما مدت زمان حفظ سفیدی دندان ها ممکن است بیشتر باشد (به روش ترکیبی بلیچینگ مراجعه کنید).

مدت زمان حفظ سفیدی دندان های سفید شده نیز با توجه به عواملی مانند خوردن و نوشیدن، عادات مصرف قهوه و سیگار، سن و میزان تیرگی رنگ دندان قبل از سفید شدن متفاوت است.

به هیچ وجه. سفید کردن دندان از فردی به فرد دیگر نتایج متفاوتی می دهد. حتی اگر شرایط لازم برای سفید کردن بهینه ایجاد شود، درجات سفید کردن برای هر فردی می تواند متفاوت باشد: عواملی مانند سن، ضخامت مینای دندان و میزان تیرگی رنگ طبیعی دندان به طور مستقیم بر اثربخشی سفید کردن دندان تأثیر می گذارد. .

سن فرد: با افزایش سن، کانال های عاج باریک شده و دندان به تدریج رنگ زردی پیدا می کند. به طور کلی رنگ روشن شدن دندان ها در افراد مسن کمتر از افراد جوان است.

ضخامت مینای دندان: اگرچه ضخامت مینای دندان کم و بیش مشابه است، اما ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. هر چه مینای دندان ضخیم تر باشد، سرعت سفید شدن دندان کمتر می شود.

رنگ موجود دندان: هر چه رنگ طبیعی دندان تیره تر باشد، روشن کردن این تیرگی تا حد مطلوب دشوارتر است. به عنوان مثال، اگر رنگ موجود دندان کاملاً تیره باشد، ممکن است با وجود اعمال بلیچینگ با 4 تا 5 فام، به سفیدی مطلوب نرسد.

به طور کلی سفید کردن دندان مضر نیست. زیرا مواد سفید کننده دندان محصولاتی هستند که در نتیجه تحقیقات فشرده به دست آمده اند و پس از انجام آزمایشات مختلف قابلیت اطمینان آنها به اثبات رسیده است.

مواد سفید کننده مورد استفاده توسط دندانپزشک پس از بازرسی و تایید موسسات بهداشتی بین المللی در دهان بیمار اعمال می شود.

طبق تحقیقات انجام شده، آسیب به سطح دندان در هنگام سفید کردن دندان (در صورتی که سفید کردن با رعایت تمام قوانین انجام شود) فقط به اندازه آسیب ناشی از نوشیدن 10 لیوان کوکاکولا است.

اگر سفید کردن دندان زیر نظر دندانپزشک شما انجام شود و قوانین سفید کردن آن رعایت شود، بسیار موثر و بی خطر است.

دلایل زیادی برای ایجاد لکه های ناخواسته مانند تیرگی و زردی روی دندان ها وجود دارد. برخی از این موارد مادرزادی یا ژنتیکی هستند. برخی ممکن است بعداً در زندگی رخ دهند.

عمده ترین دلایلی که در میان علل تغییر رنگ دندان برشمردیم:

- برخی از داروهای شیمیایی و برخی آنتی بیوتیک های مورد استفاده مادر در دوران بارداری،
-برخی از داروها و به ویژه آنتی بیوتیک های مصرفی مادر که شیرخوار از شیر مادر مصرف می کند.
- برخی از داروهای شیمیایی که در سنین پایین و نوجوانی به شدت مورد استفاده قرار می گیرند یا برخی آنتی بیوتیک ها که باعث تغییر رنگ دندان ها می شوند (به ویژه آنتی بیوتیک های مشتق از تتراسایکلین)
-اختلالات مادرزادی ساختار دندان، (اختلالات ساختار مینا و عاج)، اختلالات ژنتیکی به طور کلی،
مصرف طولانی مدت آب آشامیدنی دارای فلوراید بیش از حد
- ترک های مینا بر روی سطوح دندان در اثر ضربه و حوادث،
-مصرف زیاد سیگار، قهوه و نوشابه،
- افزایش سن، سایش مینای دندان مرتبط با افزایش سن و نازک شدن مینا.

این دلایل و دلایل مشابه ممکن است باعث تغییر رنگ در ساختار داخلی و/یا سطح دندان شوند.

این روش برای دندان هایی اعمال می شود که تغییر رنگ داده و دارای تفاوت رنگ واضحی نسبت به سایر دندان ها هستند زیرا فرد تحت درمان ریشه قرار می گیرد.

در این روش فرد با رنگ عمومی دندان مشکلی ندارد. تنها مشکل ظاهری در دندان یا دندان های درمان شده با کانال ریشه وجود دارد.

در این حالت دندانپزشک روش بلیچینگ تک دندانی (اندو بلیچینگ) را ترجیح می دهد که مناسب ترین روش سفید کننده است.

روش بلیچینگ تک دندانی چگونه اعمال می شود؟

دندانپزشک پرکردگی‌های قدیمی دندان یا دندان‌های درمان‌شده کانال ریشه را باز می‌کند، ماده سفیدکننده را در داخل آن دندان/دندان قرار می‌دهد و آن را با یک پر کردن موقت می‌پوشاند. دندانپزشک باید ماده سفید کننده را به گونه ای قرار دهد که در نوک ریشه نفوذ نکند و مزاحمتی برای فرد ایجاد نکند. بنابراین قبل از قرار دادن ماده سفید کننده، پس از بستن دهانه های کانال ریشه دندان با مواد پرکننده که به خوبی آن را ایزوله می کند، ماده سفید کننده را در داخل دندان اعمال می کند.

پس از اعمال، 5-3 روز بعد به بیمار نوبت مجدد داده می شود و وضعیت سفید شدن دندان مشاهده می شود. اگر سفید کردن دندان پس از اولین استفاده کافی به نظر نرسد، ماده سفید کننده دندان برداشته شده و ماده جدیدی اعمال می شود. این عمل تا زمانی که سفیدی کافی حاصل شود، حداکثر با 4 جلسه تکرار می شود.

هنگامی که سفیدی کافی به دست آمد (که در بسیاری از موارد حتی دو جلسه یک ماده سفید کننده با اثربخشی خوب و شرایط نگهداری خوب، دندان را بیش از یک بار سفید می کند)، پرکردن دائمی دندان انجام می شود و درمان کامل می شود.

- قبل از انجام درمان، عکس های دندانی از فردی که می خواهد دندان سفید کند گرفته و ذخیره می شود و یک کپی در اختیار فرد قرار می گیرد.
علاوه بر این، رنگ دندان های فردی که سفید کننده خواهد بود، روی مقیاس رنگی در نور روز مشخص می شود و این مقیاس با علامت گذاری به فرد داده می شود. فردی که سفید کننده خواهد بود، قبل از انجام درمان، سایه دقیق دندان های خود را با کمک عکس و مقیاس رنگ می بیند.
- اگر دندانپزشک متخصص سفید شدن را کافی بداند، در پایان درمان مجدداً با کمک لنز ماکرو عکس گرفته می شود. علاوه بر این، مشخص و علامت گذاری می شود که چند تن دندان در نور روز باز می شود. پس از انجام درمان، عکس های دندان و مقیاس رنگی که در آن رنگ جدید دندان ها مشخص شده است به فردی که بلیچ شده است داده می شود.
به این ترتیب فردی که تحت درمان قرار می‌گیرد این شانس را دارد که قبل از شروع سفید کردن، رنگ جدید دندان‌های خود را با رنگ قدیمی مقایسه کند.
- فردی که می بیند حداقل 5-6 تن دندانش باز شده بعید است راضی شود. و در درمان ترکیبی، 80 درصد از حداقل 5-6 تن سفید کردن رنگ دندان به هیچ وجه یک رویا نیست.
-برای حفظ سفیدی موجود برای مدت طولانی، پزشک باید لوله سفید کننده یدکی را در اختیار بیمار قرار دهد تا در منزل آن را اعمال کند.
- حداکثر رضایت در سفیدسازی با استفاده کامل از روش بلیچینگ خانگی و روش بلیچینگ ساخته شده در کلینیک و همچنین استفاده یک به یک از سیستم سند کنترل خودکار فوق الذکر امکان پذیر است. این آخرین نکته سفید کردن دندان در دندانپزشکی زیبایی است.

اگر سفید کردن دندان زیر نظر دندانپزشک شما انجام شود و قوانین سفید کردن آن رعایت شود، بسیار موثر و بی خطر است.

بر خلاف تصور عمومی، دندان ها و لثه ها پس از سفید کردن دندان آسیب قابل توجهی نمی بینند.

با حفظ ساختار طبیعی دندان ها، رنگ آنها 3-4 تن روشن می شود.

هیچ سایشی روی دندان انجام نمی شود، دندان با هیچ ماده ای پوشانده نمی شود.

اعمال آن سخت نیست.

این روش بسیار مقرون به صرفه تر از پوشش های زیبایی است.

• ممکن است برای همه نتیجه موفقیت آمیز یکسانی نداشته باشد.
• در سفید کردن دندان ها با گذشت زمان مقداری معکوس وجود دارد. امکان حفظ همان سفیدی دائمی دندان ها وجود ندارد.
• در طول عمل، ممکن است حساسیت به سرما و گرما در دندان ها ایجاد شود. پوسیدگی دندان ممکن است رخ دهد.

البته همه سفید کردن دندان ها پایان خوشی ندارند.

مهم ترین دلیل برای نگرفتن نتیجه مطلوب در سفید کردن دندان، رعایت نکردن قوانین و روش در هنگام سفید کردن دندان است.

عامل سفید کننده مورد استفاده باید محصولی با ایمنی و اثربخشی تایید شده باشد، محصولات بدلی زیادی در بازار وجود دارد. با محصولاتی که اصل نیستند و اثربخشی آنها در این زمینه ثابت نشده است نمی توان به موفقیت مطلوب دست یافت.

مواد شیمیایی سفیدکننده باید در شرایط مناسب و در دمای مطلوب نگهداری شوند و همگی دارای تاریخ انقضا باشند. مواد سفید کننده ای که در شرایط مناسب و در دمای مطلوب نگهداری نمی شوند اثر خود را از دست می دهند و ممکن است اثربخشی محصولات تاریخ مصرف گذشته یا کهنه آنطور که انتظار می رود نباشد.

اگرچه گاهی اوقات تمام قوانین سفید کردن دندان ها توسط پزشک و بیمار در هر شرایط و شرایطی رعایت می شود، اما در موارد بسیار نادر ممکن است بلیچینگ در حد مطلوب نباشد. مهم ترین دلیل این امر مقاومت رنگ آمیزی عاج ناشی از برخی مواد شیمیایی در برابر مواد سفید کننده دندان است.

معیارهای موفقیت در سفید کردن دندان متغیر است. به بیان دیگر، موفقیت/شکست می تواند بر اساس انتظارات فرد تغییر کند. یک دندان به اندازه کافی سفید شده ممکن است سطح انتظار فرد را برآورده نکند، در حالی که دندانی که به همان اندازه سفید شده باشد ممکن است به اندازه کافی انتظارات را برآورده کند که شخص دیگری را برای این کار کاملاً خوشحال کند.

بر خلاف تصور رایج، چیزی به نام سفید کردن دندان با منبع نور لیزر به تنهایی وجود ندارد. هرگز نبوده است. آنچه به عنوان سفید کردن دندان با لیزر به مردم ارائه می شود تا حد زیادی توهم و فریب است. ماهیت چیزی که سفید کردن لیزر نامیده می شود به شرح زیر است:

در حالی که برخی از مواد شیمیایی سفیدکننده دندان تولید می شوند، این مواد برای فعال شدن زمانی که نور را از منبع نوری با طول موج های مختلف دریافت می کنند، ساخته می شوند. برخی از آنها توسط طول موج نور منبع نور ماوراء بنفش (UV) فعال می شوند، برخی از آنها با طول موج نور منبع نور LED و برخی از آنها توسط نور با طول موج مناسب از لیزر فعال می شوند. منبع نور.

به هر حال، چه یک منبع نور UV، یک منبع نور هالوژن، یک منبع نور LED یا یک منبع نور لیزر، چیزی که باعث سفید شدن دندان ها می شود تعدادی از مواد شیمیایی است که روی سطح خود دندان ها اعمال می شود.

بدون استفاده از این مواد روی دندان، لیزر نمی‌تواند دندان‌ها را به تنهایی سفید کند. به عبارت دیگر، تنها شوخی لیزر در سفید کردن، فعال کردن ماده شیمیایی است که باعث سفید شدن دندان ها و افزایش اثربخشی آن می شود. همین امر در مورد پرتوهای نور آبی شدید LED یا منبع هالوژن و دستگاه های دارای منبع UV صادق است. تمام روش های سفید کردن، شیمیایی هستند (از طریق عوامل شیمیایی اعمال شده بر روی دندان).

امروزه سفید کردن دندان از سیستم نوری به سیستم غیر سبک تغییر کرده است. بسیاری از شرکت‌های فعال که روی سفید کردن کار می‌کنند، محصولات جدید خود را با کارایی بسیار بهبود یافته به‌عنوان «محصول ما که به منبع نور نیاز ندارد» معرفی و به بازار عرضه می‌کنند. بنابراین، اگرچه نام "سفید کننده لیزر" است، اما سفید کننده های شیمیایی فعال شده با نور در دندانپزشکی زیبایی "قدیمی" باقی مانده اند.

این روش شامل ترکیب بلیچینگ خانگی و روش بلیچینگ اعمال شده در کلینیک می باشد.

روش بلیچینگ خانگی یا استفاده از بلیچینگ که در کلینیک انجام می شود اغلب می تواند ناکافی باشد، اگرچه به تنهایی روش های موثری هستند.

تحقیقات نشان داده است که در بسیاری از افراد تنها با استفاده ترکیبی و موثر این دو سیستم می توان به رنگ سفیدی مطلوب دست یافت. باز هم مطالعات نشان داده است که با استفاده از سفید کننده ترکیبی می توان مدت زمان حفظ سفیدی دندان ها را تا طولانی ترین زمان ممکن با این روش افزایش داد.

در دندانپزشکی زیبایی، روش مدرن سفید کردن دندان به سفید کردن ترکیبی تغییر یافته است.

در دندانپزشکی زیبایی امروزی، سفید کردن دندان را می توان برای بسیاری از افراد صرف نظر از سن افراد اعمال کرد. با این حال، چند معیار اساسی برای دندانپزشکان برای کاربرد موثر و قابل اعتماد وجود دارد:

فردی که دندان هایش را سفید می کند باید پرکردگی دندان های پوسیده را در صورت وجود در دهان خود داشته باشد. به علاوه در صورت وجود فرسایش مینای فرسایشی که به آن نقص گوه ای می گوییم، در نواحی دندان های مجاور لثه، پوشاندن و درمان این نواحی با پرکردگی های زیبایی ضروری است. در غیر این صورت، حساسیت بیش از حد ممکن است در دندان‌هایی با نقص‌های پوسیده و مرتبط با سایش ایجاد شود.

سفید کردن را نمی توان برای افرادی که دارای مشکلات شدید لثه، تحلیل لثه ملتهب و فاقد سلامت لثه هستند اعمال کرد. بلیچینگ تنها پس از اینکه لثه ها به حالت قابل قبولی رسیدند در نظر گرفته می شود. در غیر این صورت با حساسیت و شکست بیش از حد مواجه می شود.

وضعیت سلامت عمومی فردی که قرار است دندان سفید کند باید خوب باشد. استفاده از بلیچینگ برای افرادی که تحت شیمی درمانی یا رادیوتراپی قرار گرفته اند، ناخوشایند است.

یکی از معیارهای مهم در سفید کردن این است که فرد در طول دوره سفید کردن تمام قوانین را رعایت کند. از این نظر، سفید کردن فقط باید توسط افرادی انجام شود که بتوانند تمام دستورات دندانپزشک را اعمال کنند و قوانین را در هنگام سفید کردن در حداکثر سطح رعایت کنند.

استفاده از بلیچینگ برای افرادی که مشکلات اعتیاد به الکل یا معتاد به مواد دارند، ناخوشایند است، زیرا آنها سبک زندگی نامنظمی دارند.

استفاده از سفید کننده دندان قبل از اینکه مصرف سیگار به حد معقولی برسد در افراد سیگاری با مصرف بیش از حد سیگار ناخوشایند است. در غیر این صورت نمی توان نتیجه موفقیت آمیزی به دست آورد.

سفید کردن نباید برای افرادی که از برخی بیماری های مربوط به سیستم عصبی (آلزایمر، اسکیزوفرنی و غیره) رنج می برند، اعمال شود.